Dosa – indyjskie naleśniki z soczewicy i ryżu

Kiedy pierwszy raz zamawiałam dosę w indyjskiej restauracji, to zupełnie nie wiedziałam, czym jest. Skusiłam się na nią, przez znaczek „bezglutenowa” i byłam przekonana, że jest ona zwykłym ryżowym naleśnikiem. Dopiero zgłębiając temat, odkryłam, że w składzie owszem jest ryż, ale z dodatkiem soczewicy. Wysoka zawartość białka w naleśniku, to coś wspaniałego!

Przez długi czas proces przygotowania dosy, skutecznie mnie do siebie zniechęcał. Ale dzięki uprzejmości naszego rządu (***** ***) spędzam teraz sporo czasu w domu, więc wzięłam się za kulinarne zaległości. Zachęcam i Was, do ugotowania pożywnej dosy, bo musicie mieć siłę na sobotni strajk!!!

Ale wracając do sedna sprawy, teorii na temat dosy, znalazłam wiele. Jedni pisali, że tylko soczewica urad dhal, inni, że tak naprawdę każda. To samo tyczyło się ryżu. Ilu szefów kuchni tyle przepisów i porad. Stwierdziłam, że najlepiej po prostu wziąć się do działania.

Urad dhal, inaczej vigna mungo, to tak naprawdę łuskana czarna soczewica. Urad dhal i ryż basmati miałam w domu, nasiona kozieradki (kupiłam w sklepie zielarskim), sól niejodowaną. Przy produkcji dosy ważny jest też mocny blender (najlepiej kielichowy) oraz wysoka temperatura, potrzebna do fermentowania ciasta. Zapewnił mi ją kaloryfer :)

Oczywiście po opanowaniu podstaw, będzie czas na eksperymenty i zupełnie inne dodatki smakowe. Dosy smakują super z potrawami indyjskimi, ale używałam ich także zamiast tortilli do wrapów (z warzywami i tempehem), jako mini naleśniki na słodko (z kokosowym jogurtem, musem z mango i nasionami chia), jako pieczywo (kiedy usmażysz sobie grubsze placki, mogą robić za pitę).